Bibliotecas de película

A imaxe das bibliotecas e o persoal bibliotecario no cine. Mostra.

Do 6 ao 31 de outubro na planta baixa da Biblioteca Pública de Pontevedra Antonio Odriozola

A presencia das bibliotecas no sétimo arte non é un feito aillado.

Esta mostra organizada pola Biblioteca Pública de Pontevedra Antonio Odriozola recolle algúns dos principais filmes nos que saen bibliotecari@s e bibliotecas, xa sean públicas ou privadas.

Películas como Ágora, Harry Potter ou El nombre de la rosa conducen aos espectadores por bibliotecas de diferentes épocas e con distintos tipos de fondos.

 

Dende sempre, o mundo do libro e das bibliotecas aparece reflictido no cine.

Son moitas as películas nas que hai escenas que suceden en salas de bibliotecas, xa sexan públicas ou privadas, onde o espectador pode ver como é o traballo bibliotecario, como se organizan os fondos e que servizos se ofrecen.

 

A biblioteca é o lugar onde se investigan crimes, onde acubillarse en caso de perigo, onde declarar o amor á persoa amada…

En definitiva, o cine, co seu carácter expansivo, axuda a abrir as portas do mundo bibliotecario a toda persoa que queira entrar.

A imaxe dos bibliotecarios no cine tamén se trata na mostra:

 

Cando comeza a aparecer no cine, a bibliotecaria é sempre unha muller maior, solteirona, con lentes e moño, e ridiculizada en moitas ocasións pola súa idade, como sucede en Historias de Filadelfia ou Cazafantasmas. Esa imaxe estereotipada pervive aínda ata os nosos días.

O bibliotecario, pola contra, aparece como un home sabio, con autoridade, con coñecementos de historia, como gardián dos libros e do saber. Tal é o caso de Jorge de Burgos no filme En el nombre de la rosa.

 

 No cine de ficción, a biblioteca é escenario frecuente na búsqueda de información ou clave que axude a resolver un problema.

Algúns cineastas representan fielmente unha biblioteca e o traballo que nelas se realiza como en El carnaval de las tinieblas (Jack Clayton, 1983). 

Mais na maior parte dos casos, son representadas bibliotecas que pouco teñen que ver coa realidade, xa sexa pola carga de estereotipos en Los cazafantasmas  (Ivan Reitman, 1984)  ou polo fantásticas que se representan en Más allá de los sueños (Vicent Ward, 1998).