Manuel
Leiras Pulpeiro naceu en Mondoñedo o 25 de outubro de 1854,
foi
unha das principais figuras do Rexurdimento e a súa obra
caracterízase por unha temática
de denuncia social.
Iniciou
os seus estudos de Latín e Humanidades no Seminario mindoniense,
unha vez obtivo o título de bacharel, cursou a carreira de Medicina
en Santiago e Madrid, licenciándose na capital en 1877.
En
1878 regresa a Mondoñedo xa como médico en exercicio. Ser
republicano, galeguista e anticlerical, creoulle numerosas
dificultades na vila e incluso lle valeu o apelativo de “médico
dos pobres”.
Leiras
Pulpeiro tamén participou activamente na vida política, chegou a
ser presidente do Comité Republicano Federal de Mondoñedo Liberal e
participou na Xuntanza Federalista de Lugo que
aprobou o Proyecto
de Constitución para el futuro Estado gallego.
Os
seus primeiros poemas foron publicados en 1884 no semanario O
Tío Marcos da Portela
e en 1911 viu a luz Cantares
gallegos,
a única obra completa publicada en vida, onde
eleva á categoría de mito a figura do Mariscal Pardo de Cela.
Os seus poemas están inspirados na tradición popular e o predomino
da temática amorosa e social.
En
1905 a
Real Academia Galega nomeouno membro, pero Leiras Pulpeiro renunciou,
considerando que non reunía as condicións necesarias.
O
9 de novembro de 1912 finou en Mondoñedo, pero as súas Obras
Completas, non
se publicarían ata 1930.
