“O
cine non é un anaco de vida senón un anaco de pastel”(Alfred
Hitchcock). Pode que os pasteis non sexan o máis saudable, nen os
debamos comer a cotío pero quén se pode resistir de cando en vez a
un bo pedazo de torta?. No cine ocorre o mesmo. Hai películas que
non van pasar á historia como obras mestras, non son as
mellores dos seus directores nin dos seus actores, nin van elevar o
noso nivel cultural, pero son ese tipo de películas que nos
provocan unha sensación tan pracenteira como tomar o noso doce
favorito. Ahí vai unha selección de cinco filmes para sorrir,
rir as gargalladas, emocionarse, e ver acompañadas, como non, dun
pastel.
Café irlandés : Barrio obreiro dunha cidade irlandesa dos anos 80. A
familia Curley ten que facer frente a unha nova inesperada … a
filla maior está embarazada, pero nin sequera ten noivo. Quén será
o pai?. Sinxela, descarada, entrañable e tremendamente divertida.
Frankie & Johnny: Un restaurante grego un ex-presidiario convertido en cociñeiro, unha camareira triste e desencantada. Persoas correntes que dan vida a unha doce historia de amor. Chea de tenrura e romanticismo, quen non a elexiría para unha tarde de sofá?
Airbag:
Un grupo de amigos organiza unha despedida de solteiro que traerá
insospeitadas consecuencias ...Narcos galegos e portugueses, Gardas
civís, clubes de alterne e os mais dispares personaxes poblan esta
comedia gamberra, desmadrada e políticamente incorrecta na que
rirás de principio a fin.
Quiero ser como Beckham: Jess e Jules habitan na mesma cidade inda que en mundos moi distintos pero ambas teñen algo en común : a súa paixón por o fútbol. Bonita historia de superación e amizade que a pesares de tratar temas como o racismo e a homofobia o fai con un tono de humor e desprendendo alegría.
Días de radio: Toda unha homenaxe a época dorada da radio.Da man dunha marabillosa banda sonora coñeceremos as pequenas historias dunha peculiar e humilde familia xudía de Nova York. Poética, melancólica, evocadora, fai da nostalxia todo un arte.
