Manuel
Antonio Martínez Murguía naceu o 17 de maio de 1833 en Arteixo,
historiador, investigador e escritor, impulsou o noso Rexurdimento
cultural e foi membro fundador e presidente da Real Academia Galega,
e está considerado o
iniciador da historiografía galega moderna.
O
seu pai era farmacéutico, primeiro na Coruña e posteriormente en
Santiago de Compostela, a onde se trasladaron e onde viviu o
levantamento civil e militar de abril de 1846, que deixou profunda
pegada en Murguía. Foi nesta cidade onde acadou o bacharel en
Filosofía en 1851 e accedeu á facultade de Farmacia, estudos que
acabaría deixando para dedicarse ao seu labor como investigador e
escritor. En Compostela rodéase doutros mozos interesados na cultura
e con vocación literaria, moi marcados polos sucesos de Carral, como
Aurelio Aguirre, Eduardo Pondal ou Rosalía de Castro.
No
ano 1851 trasladouse a Madrid, onde comezou a colaborar en
publicacións periódicas de signo liberal como La Iberia, Las
Novedades ou El Correo
Universal. Nesta
época publícanse as súas primeiras obras, Desde el cielo
(1854) ou Nena das
soidades (1854), a primeia de
Murguía en galego. Pese ao éxito literario, decide centrarse na
investigación en humanidades, especialmente na historia de Galicia,
elaborando o ideario político do Rexurdimento, o que sería o
xermolo do nacionalismo galego. En
1858 casa con Rosalía de Castro e ao ano seguinte, regresan a
Galicia.
De
regreso, Murguía dedicouse plenamente a estudar a historia e cultura
de Galicia, vendo a luz o Diccionario de escritores
gallegos ou Historia
de Galicia, ademais de editar
numerosos libros de compañeiros seus, como Cantares
gallegos.
Na
Revolución de setembro de
1868 formou parte activa do
Comité Progresista de Santiago e, foi secretario da Xunta
Revolucionaria. Nestes anos ingresou no Corpo de Arquiveiros,
Bibliotecarios e Anticuarios, sendo xefe do Arquivo de Simancas e
posteriormente, do Arquivo Xeral de Galicia, máis coa chegada da
Restauración, foi cesado do seu posto, polo que retomou o xornalismo
e publicou Los Precursores (1886),
antoloxía sobre os máis importantes expoñentes do
Rexionalismo galego, lexitimando, así, a historia do movemento
galeguista.
Na
década dos noventa reingresou no Corpo de Arquiveiros, trasladándose
á Coruña, onde fundou a Liga Gallega da Coruña, que aglutinaba as
personalidades máis relevantes no ámbito cultural. Ademais
crearon un faladoiro que pasou á historia co nome de Cova Céltica,
onde discutían do celtismo, da historia e da lingua de Galicia, pero
tamén sobre a situación económica e social, debatendo melloras.
Neste contexto xorde a necesidade de crear unha corporación,
fundándose a Academia Galega en setembro de 1905.
O
30 de setembro de 1906 inaugúrase oficialmente na Coruña, a Real
Academia Galega, sendo Murguía o seu presidente ata a súa morte. A
Academia vive a súa idade de ouro organizando numerosos actos
culturais, publicando o Boletín da Real Academia Galega
e elaborando o dicionario, que será publicado entre 1912 e 1928.
O
1 de febreiro de 1923, Manuel Murguía falece na Coruña.
Ningún comentario:
Publicar un comentario