martes, 7 de maio de 2019

Conta atrás das Letras Galegas: Manuel Lugrís Freire, 2006








Manuel Lugrís Freire naceu en Sada o 11 de febreiro de 1863, foi un escritor e xornalista, ademais de membro fundador e Presidente da Real Academia Galega.

Ao rematar os seus estudos primarios comezou a traballar como escribán para o concello de Oleiros, pero con vinte anos, en 1883, emigrou a Cuba. Na Habana desempeñou diversas funcións, foi contable, colaborou en xornais, pero sobre todo, entrou en contacto coa colonia galega establecida alí. Colaborou no Centro Gallego, no Licecio Artístico e Literario de Regla e no Casino Español de Guanabacoa. Alí publicáronse as súas primeiras obras, A costureira d´aldea (1884), O penedo do crime (1884) e Soidades (1894) e ademais, fundou e codirixiu a primeira publicación periódica literaria escrita integramente en galego, A gaita gallega. Repinica muiñeiras, fandangos y alboradas, unha vez ao mes.

No ano 1896 Lugrís Freire regresa a Galicia, volveu a traballar no ámbito do xornalismo de signo progresista e galeguista, como Revista Gallega. Instálase na Coruña e participa no famoso faladoiro da Cova Céltica, onde coñece a Pondal, Murguía, Carré Aldao... destes encontros saen as ideas máis avanzadas sobre literatura, cultura, pero tamén política, así xorde en 1897, a Liga Gallega.

En 1901 publicou Noitebras, un poemario de temática social e marcado polo pesimismo causado polo pasamento da súa parella. No ano 1903 comeza a traballar na Sociedade Anónima de Aguas de la Coruña, onde permanecerá ata que se retire. Nestes primeiros anos de século vaise dedicar á actividade teatral, defendeu a produción de textos reivindicativos que se afastasen do costumismo predominante e, vai ser o primeiro autor teatral galego en empregar a prosa, coa súa obra A Ponte.

Manuel Lugrís Freire publicou Esclavitú en 1906, un drama en dous actos, dedicado a Andrés Martínez Salazar. Entre 1907 e 1908, a súa actividade xornalística concentrouse na produción de artigos para A Nosa Terra ao servizo de Solidaridad Gallega, co fin de combater o caciquismo existente. Ademais, en 1916 participou na fundación da primeira Irmandade da Fala e en 1922, publicou a súa Gramática do idioma galego, que foi a primeira escrita en lingua galega.

Nos últimos anos da década dos vinte, desenvolve unha actividade social e política activa, participa nas asembleas das Irmandades, redacta o programa do Partido Autonomista Republicano Agrario, no 1931 ingresa no Partido Galeguista e en 1932, xunto con Alexandre Bóveda, redactou o anteproxecto definitivo do Estatuto de Autonomía.

O 15 de febreiro de 1940, Manuel Lugrís Freire morre na súa casa da Coruña.

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Libros con corazón

Imos poñer a San Valentín como escusa para ensinarvos unha pequena selección de libros en cuxo título aparece a palabra corazón. Se quer...