martes, 23 de abril de 2019

Conta atrás das Letras Galegas: Francisca Herrera Garrido, 1987





Francisca Herrera Garrido naceu o 6 de marzo de 1869 no seo dunha familia burguesa da Coruña. Foi educada en principios tradicionais e nunha forte fe relixiosa, que se ía ver reflectida nas súas obras.

En 1909, despois da morte da súa parella e da súa nai, decide trasladarse a Madrid cunha das súas irmás, e Oleiros converteuse no lugar de vacacións para o verán. Co inicio da Guerra Civil a familia decidiu regresar temporalmente á Coruña. Con esta idea deixaron os seus bens persoais e o seu capital nos bancos madrileños, pero tres anos despois, cando volveron a buscalos, xa non estaban.

Despois da Guerra a súa vida mudou completamente, e tiveron que subsistir de xeito moi modesto, grazas a Josefa, a súa criada de toda a vida.

A obra de Rosalía de Castro marcou profundamente a Francisca, e na súa época, foi considerada a sucesora desta.

A súa primeira publicación foi  Sorrisas e bágoas (1913) inspirada no ambiente rural de Oleiros. Seguiríanlle outros poemas como Almas de muller...Volallas n´a luz! (1915), e numerosas colaboracións en publicacións periódicas, ademais de diversas obras de narrativa, tanto en castelán coma en galego. Cabe destacar Néveda (1920), que foi a primeira novela escrita en galego por unha muller.

O 4 de marzo de 1945, a Real Academia Galega escolleu a Francisca membro numerario, e converteuse así na primeira muller electa da historia da Academia.

Finou na Coruña en 1950.

Actualmente, no Museo de Pontevedra, podemos consultar o seu arquivo, formado polos seus manuscritos e documentos privados.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

Libros con corazón

Imos poñer a San Valentín como escusa para ensinarvos unha pequena selección de libros en cuxo título aparece a palabra corazón. Se quer...